Afleveringen We zijn er Bijna!: zuidwest Frankrijk

Het MAX-programma We zijn er Bijna! verkent dit seizoen het zuidwesten van Frankrijk. Vijf weken lang trekken dertig kampeerders van Bordeaux naar het Franse Baskenland in de Pyreneeën. Het kampeeravontuur eindigt - via onder andere Lourdes en Andorra - in de Dordogne. Er staat veel op het programma: een stadswandeling door Saint Jean Pied de Port - het dorp in de Pyreneeën waar veel pelgrims hun wandeltocht naar Santiago de Compostella beginnen-, struinen door markthallen en zelfstandig te maken wandeltochten in de bergachtige omgeving van Itxassou. Ook maakt iedereen zich op voor de eerste officiële jeu de boules wedstrijd. We maken in deze eerste aflevering nader kennis met een aantal deelnemers. José en Bram bijvoorbeeld. Zij maken op de eerste reisdag een kleine omweg naar de Atlantisch Oceaan: even de zeelucht opsnuiven. Meer dan twintig jaar hebben ze een zeilboot gehad en toen Bram na een druk en stressvol leven het werk vaarwel zei, hebben ze zelfs anderhalf jaar lang hun huis verruild voor de boot. Met hun boot ‘De Geluksvogel’ voeren ze maanden lang in de wateren rondom de Middellandse Zee. De jongste deelnemers zijn Jolanda en Albert met hun tien maanden oude teckel Yessy. Zij maken voor het eerst een groepskampeerreis mee. Sterker nog: ze reizen voor het eerst met een caravan. Nadat ze vorig jaar hun autobedrijf hebben verkocht, kochten ze een caravan en na twee weken proefkamperen op de Veluwe, storten ze zich nu in het We zijn er Bijna!-avontuur. De hoogte wordt opgezocht, de groep stapt in de trein van Artouste. Dit spoorlijntje, ooit aangelegd voor de aanvoer van mensen en materialen om hoog in de bergen een stuwdam te bouwen, is nu een toeristentrein. Op 2000 meter hoogte rijdt de trein 10 kilometer heen en weer en is daarmee het hoogste treinspoor van Europa. Voor de fitte deelnemers in de groep is de wandeling na de treintocht naar het stuwmeer vanwege de overweldigende natuur letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt. We maken nader kennis met Rob. Hij reist alleen mee met de groep. Zijn vrouw Bep overleed in 2020 op 61-jarige leeftijd. Haar dood kwam als een schok: de diagnose uitgezaaide longkanker was nog maar vier weken gediagnostiseerd toen Bep overleed. Het leven kreeg een andere wending voor Rob. Een vriendin bracht hem op het spoor van retraites waar hij met lotgenoten in contact kwam. De camping ligt op loopafstand van Lourdes en de groep bezoekt in de avond de dagelijkse Maria-processie. Als het grote plein zich vult met een lint van duizenden mensen wordt het Ave Maria uit volle borst meegezongen. Na vier dagen Lourdes is het tijd voor de volgende camping in de buurt van Mirepoix en Carcassonne. Het is nat en drassig, maar toch moeten de luifels worden opgerold en de pootjes ingeklapt. We rijden door het land van de Katharen. Als na een paar dagen de tocht verder gaat, zijn de caravans en campers weggezonken in het drassige gras en staan ze vast in de modder. Vooral Ine komt met haar kampeerbus geen centimeter verder. Zelfs de vele handen redden het niet met duwen en trekken. Als een shovel van de camping uiteindelijk uitkomst biedt, kan iedereen weer op eigen houtje de reis vervolgen. De bestemming is Andorra, het dwergstaatje dat hoog in de bergen ligt ingeklemd tussen Frankrijk en Spanje. Het hoogtepunt van het bezoek aan de hoofdstad van Andorra is niet het winkelen in dit belastingparadijsje, maar een onverwacht feest in de stad. Een bonte parade van politie- en brandweermannen, reddingswerkers en andere hulptroepen trekt door de straten van Andorra la Vella. Het herinnert Geert aan zijn diensttijd toen hij voor een officierenfeestje het aandurfde om zijn buurmeisje mee uit te vragen. Dat buurmeisje was Corrie: “Ja, en nu zijn we al bijna vijftig jaar getrouwd.” Bij Ruud en Reina zit het dansen in het bloed. Ze hebben jarenlang een dansschool gerund. Behalve dat ze danslessen gaven, trainden ze zelf als danspaar voor officiële wedstrijden. “Dat was topsport“, vertelt Reina. “Het was elke dag trainen. We deden soms anderhalf uur over drie pasjes voordat het echt helemaal goed was.” Eén keer behaalden ze de halve finale, maar een wedstrijdbeker hebben ze nooit mee naar huis genomen. Reina werd zwanger en dat gooide roet in het dansleven. “Dan gebeurt er zoveel met je lijf en dat valt niet meer te combineren met topsport.” Nog één keer zoekt de groep de hoogte op: een kabelbaan en stoeltjeslift brengt de deelnemers naar de top van Arcalis. Met een ligging aan de noordzijde van de Pyreneeën is dit een populair skigebied in de winter met dertig kilometer aan skipistes. De fitte deelnemers van de groep wagen een wandeling naar een panoramisch monument: een grote ronde loopbrug zweeft als het ware boven de besneeuwde toppen en biedt een spectaculair zicht over de bergketen. Coert en Dea keren halverwege terug: “We worden toch een dagje ouder, ik ben tachtig geworden”, zegt Dea. “Maar als je bedenkt wat ik allemaal nog meemaak! Er zijn mensen van mijn leeftijd die achter de geraniums zitten.” Bij de volgende reisdag worden de bergtoppen verruild voor de kust. Teckel Yessy van tien maanden oud ziet voor het eerst de zee en legt zijn eerste zwemles met goed gevolg af. In het havenstadje Collioure aan de Middellandse Zee verwonderen Ger en Evelyne zich in een bar aan de vele schilderijen aan de muur. Het zijn niet zomaar schilderijen. Werk van wereldberoemde kunstenaars als Matisse en Picasso hangen hier aan de wand. Collioure was een populaire ontmoetingsplaats voor jonge schilders in de beginjaren van de 20e eeuw. Zij betaalden de drankrekening niet met geld, maar met hun pennen- en verfkunst. Aflevering 6 – dinsdag 23 september om 20.30 uur bij MAX op NPO 1 |